θρῆσκος
Grec ancien
Étymologie
- De θρησκεύω, thrêskeúô (« suivre les pratiques religieuses »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θρῆσκος | θρῆσκος | θρῆσκον | |||
| vocatif | θρῆσκε | θρῆσκε | θρῆσκον | |||
| accusatif | θρῆσκον | θρῆσκον | θρῆσκον | |||
| génitif | θρήσκου | θρήσκου | θρήσκου | |||
| datif | θρήσκῳ | θρήσκῳ | θρήσκῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θρήσκω | θρήσκω | θρήσκω | |||
| vocatif | θρήσκω | θρήσκω | θρήσκω | |||
| accusatif | θρήσκω | θρήσκω | θρήσκω | |||
| génitif | θρήσκοιν | θρήσκοιν | θρήσκοιν | |||
| datif | θρήσκοιν | θρήσκοιν | θρήσκοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θρῆσκοι | θρῆσκοι | θρῆσκα | |||
| vocatif | θρῆσκοι | θρῆσκοι | θρῆσκα | |||
| accusatif | θρήσκους | θρήσκους | θρῆσκα | |||
| génitif | θρήσκων | θρήσκων | θρήσκων | |||
| datif | θρήσκοις | θρήσκοις | θρήσκοις | |||
θρῆσκος, thrêskos *\ˈtʰrɛːˌs.kos\
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : θρήσκος
Références
- « θρῆσκος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.