< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/consejar

consejar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
consejar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   consejo [kõnˈθe.xo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  consejas
 consejás		 [kõnˈθe.xas]
[kõn.θeˈxas]
(él/ella/Ud.)   conseja [kõnˈθe.xa]
(nosostros-as)   consejamos [kõn.θeˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   consejáis [kõn.θeˈxai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejan [kõnˈθe.xan]
Passé composé
(yo)   he consejado [e kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   has consejado [as kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha consejado [a kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hemos consejado [ˈe.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis consejado [a.ˈβejs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han consejado [an kõn.θeˈxa.ðo]
Imparfait
(yo)   consejaba [kõn.θeˈxa.βa]
(tú/vos)   consejabas [kõn.θeˈxa.βas]
(él/ella/Ud.)   consejaba [kõn.θeˈxa.βa]
(nosostros-as)   consejábamos [kõn.θeˈxa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   consejabais [kõn.θeˈxa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejaban [kõn.θeˈxa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había consejado [a.ˈβi.a kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   habías consejado [a.ˈβi.as kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había consejado [a.ˈβi.a kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos consejado [a.ˈβi.a.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais consejado [a.ˈβi.ajs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían consejado [a.ˈβi.an kõn.θeˈxa.ðo]
Passé simple
(yo)   consejé [kõn.θeˈxe]
(tú/vos)   consejaste [kõn.θeˈxas.te]
(él/ella/Ud.)   consejó [kõn.θeˈxo]
(nosostros-as)   consejamos [kõn.θeˈxa.mos]
(vosostros-as/os)   consejasteis [kõn.θeˈxas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejaron [kõn.θeˈxa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube consejado [ˈu.βe kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubiste consejado [u.ˈβi.ste kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo consejado [ˈu.βo kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos consejado [u.ˈβi.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis consejado [u.ˈβi.stejs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron consejado [u.ˈβje.ɾon kõn.θeˈxa.ðo]
Futur simple
(yo)   consejaré [kõn.θe.xaˈɾe]
(tú/vos)   consejarás [kõn.θe.xaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   consejará [kõn.θe.xaˈɾa]
(nosostros-as)   consejaremos [kõn.θe.xaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   consejaréis [kõn.θe.xaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejarán [kõn.θe.xaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré consejado [a.ˈβɾe kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrás consejado [a.ˈβɾas kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá consejado [a.ˈβɾa kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habremos consejado [a.ˈβɾe.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis consejado [a.ˈβɾejs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán consejado [a.ˈβɾan kõn.θeˈxa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   consejaría [kõn.θe.xaˈɾi.a]
(tú/vos)   consejarías [kõn.θe.xaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   consejaría [kõn.θe.xaˈɾi.a]
(nosostros-as)   consejaríamos [kõn.θe.xaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   consejaríais [kõn.θe.xaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejarían [kõn.θe.xaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría consejado [a.ˈβɾi.a kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   habrías consejado [a.ˈβɾi.as kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría consejado [a.ˈβɾi.a kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos consejado [a.ˈβɾi.a.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais consejado [a.ˈβɾi.ajs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían consejado [a.ˈβɾi.an kõn.θeˈxa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   conseje [kõn.ˈθe.xe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  consejes
 consejés		 [kõn.ˈθe.xes]
[kõn.θeˈxes]
(él/ella/Ud.)   conseje [kõn.ˈθe.xe]
(nosostros-as)   consejemos [kõn.θeˈxe.mos]
(vosostros-as/os)   consejéis [kõn.θeˈxei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejen [kõn.ˈθe.xen]
Passé composé
(yo)   haya consejado [ˈa.ja kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas consejado
 hayás consejado		 [ˈa.jas kõn.θeˈxa.ðo]
[a.ˈjas kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya consejado [ˈa.ja kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos consejado [a.ˈja.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis consejado [a.ˈjajs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan consejado [ˈa.jan kõn.θeˈxa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   consejara [kõn.θeˈxa.ɾa]
(tú/vos)   consejaras [kõn.θeˈxa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   consejara [kõn.θeˈxa.ɾa]
(nosostros-as)   consejáramos [kõn.θeˈxa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   consejarais [kõn.θeˈxa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejaran [kõn.θeˈxa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera consejado [u.ˈβje.ɾa kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieras consejado [u.ˈβje.ɾas kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera consejado [u.ˈβje.ɾa kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos consejado [u.ˈβje.ɾa.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais consejado [u.ˈβje.ɾajs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran consejado [u.ˈβje.ɾan kõn.θeˈxa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   consejase [kõn.θeˈxa.se]
(tú/vos)   consejases [kõn.θeˈxa.ses]
(él/ella/Ud.)   consejase [kõn.θeˈxa.se]
(nosostros-as)   consejásemos [kõn.θeˈxa.se.mos]
(vosostros-as/os)   consejaseis [kõn.θeˈxa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejasen [kõn.θeˈxa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese consejado [u.ˈβje.se kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieses consejado [u.ˈβje.ses kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese consejado [u.ˈβje.se kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos consejado [u.ˈβje.se.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis consejado [u.ˈβje.sejs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen consejado [u.ˈβje.sen kõn.θeˈxa.ðo]
Futur
(yo)   consejare [kõn.θeˈxa.ɾe]
(tú/vos)   consejares [kõn.θeˈxa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   consejare [kõn.θeˈxa.ɾe]
(nosostros-as)   consejáremos [kõn.θeˈxa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   consejareis [kõn.θeˈxa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   consejaren [kõn.θeˈxa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere consejado [u.ˈβje.ɾe kõn.θeˈxa.ðo]
(tú/vos)   hubieres consejado [u.ˈβje.ɾes kõn.θeˈxa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere consejado [u.ˈβje.ɾe kõn.θeˈxa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos consejado [u.ˈβje.ɾe.mos kõn.θeˈxa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis consejado [u.ˈβje.ɾejs kõn.θeˈxa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren consejado [u.ˈβje.ɾen kõn.θeˈxa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  conseja
 consejá		 [kõnˈθe.xa]
[kõn.θeˈxa]
(usted)   conseje [kõnˈθe.xe]
(nosostros-as)   consejemos [kõn.θeˈxe.mos]
(vosostros-as)   consejad [kõn.θeˈxað]
(ustedes)   consejen [kõnˈθe.xen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.