< Conjugaison:italien

Conjugaison:italien/annunziare

annunziare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.


Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(io)   annunzio \an.ˈnun.tsjo\
(tu)   annunzi \an.ˈnun.tsi\
(lui / lei)   annunzia \an.ˈnun.tsja\
(noi)   annunziamo \an.nun.ˈtsja.mo\
(voi)   annunziate \an.nun.ˈtsja.te\
(loro)   annunziano \an.ˈnun.tsja.no\
Passé composé
(io)  ho annunziato \o an.nun.ˈtsja.to\
(tu)  hai annunziato \ˈai an.nun.ˈtsja.to\
(lui / lei)  ha annunziato \a an.nun.ˈtsja.to\
(noi)  abbiamo annunziato \ab.bj.ˈa.mo an.nun.ˈtsja.to\
(voi)  avete annunziato \a.ˈve.te an.nun.ˈtsja.to\
(loro)  hanno annunziato \ˈan.no an.nun.ˈtsja.to\
Imparfait
(io)   annunziavo \an.nun.ˈtsja.vo\
(tu)   annunziavi \an.nun.ˈtsja.vi\
(lui / lei)   annunziava \an.nun.ˈtsja.va\
(noi)   annunziavamo \an.nun.ˈtsja.va.mo\
(voi)   annunziavate \an.nun.ˈtsja.va.te\
(loro)   annunziavano \an.nun.ˈtsja.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo annunziato \a.ˈve.voan.nun.ˈtsja.to\
(tu)  avevi annunziato \a.ˈve.vi an.nun.ˈtsja.to\
(lui / lei)  aveva annunziato \a.ˈve.va an.nun.ˈtsja.to\
(noi)  avevamo annunziato \a.ve.ˈva.mo an.nun.ˈtsja.to\
(voi)  avevate annunziato \a.ve.ˈva.te an.nun.ˈtsja.to\
(loro)  avevano annunziato \a.ˈve.va.no an.nun.ˈtsja.to\
Passé simple
(io)   annunziai \an.nun.ˈtsja.i\
(tu)   annunziasti \an.nun.ˈtsjas.ti\
(lui / lei)   annunziò \an.nun.ˈtsjo\
(noi)   annunziammo \an.nun.ˈtsjam.mo\
(voi)   annunziaste \an.nun.ˈtsjas.te\
(loro)   annunziarono \an.nun.ˈtsja.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi annunziato \ˈeb.bi an.nun.ˈtsja.to\
(tu)  avesti annunziato \a.ˈves.ti an.nun.ˈtsja.to\
(lui / lei)  ebbe annunziato \ˈeb.be an.nun.ˈtsja.to\
(noi)  avemmo annunziato \a.ˈvem.mo an.nun.ˈtsja.to\
(voi)  aveste annunziato \a.ˈves.te an.nun.ˈtsja.to\
(loro)  ebbero annunziato \ˈeb.be.ro an.nun.ˈtsja.to\
Futur simple
(io)   annunzierò \an.nun.tsje.ˈro\
(tu)   annunzierai \an.nun.tsje.ˈrai\
(lui / lei)   annunzierà \an.nun.tsje.ˈra\
(noi)   annunzieremo \an.nun.tsje.ˈre.mo\
(voi)   annunzierete \an.nun.tsje.ˈre.te\
(loro)   annunzieranno \an.nun.ˈtsje.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò annunziato \a.ˈvro an.nun.ˈtsja.to\
(tu)  avrai annunziato \a.ˈvrai an.nun.ˈtsja.to\
(lui / lei)  avrà annunziato \a.ˈvra an.nun.ˈtsja.to\
(noi)  avremo annunziato \a.ˈvre.mo an.nun.ˈtsja.to\
(voi)  avrete annunziato \a.ˈvre.te an.nun.ˈtsja.to\
(loro)  avranno annunziato \a.vran.no an.nun.ˈtsja.to\

Conditionnel
Présent
(io)   annunzierei \an.nun.tsje.ˈrei\
(tu)   annunzieresti \an.nun.tsje.ˈres.ti\
(lui / lei)   annunzierebbe \an.nun.tsje.ˈreb.be\
(noi)   annunzieremmo \an.nun.tsje.ˈrem.mo\
(voi)   annunziereste \an.nun.tsje.ˈres.te\
(loro)   annunzierebbero \an.nun.tsje.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei annunziato \a.ˈvre.i an.nun.ˈtsja.to\
(tu)  avresti annunziato \a.ˈvres.ti an.nun.ˈtsja.to\
(lui / lei)  avrebbe annunziato \aˈ.vreb.be an.nun.ˈtsja.to\
(noi)  avremmo annunziato \a.ˈvrem.mo an.nun.ˈtsja.to\
(voi)  avreste annunziato \a.ˈvres.te an.nun.ˈtsja.to\
(loro)  avrebbero annunziato \a.ˈvreb.be.ro an.nun.ˈtsja.to\

Subjonctif
Présent
che (io)   annunzi \an.ˈnun.tsi\
che (tu)   annunzi \an.ˈnun.tsi\
che (lui / lei)   annunzi \an.ˈnun.tsi\
che (noi)   annunziamo \an.nun.ˈtsja.mo\
che (voi)   annunziate \an.nun.ˈtsja.te\
che (loro)   annunzino \an.ˈnun.tsi.no\
Passé composé
che (io)  abbia annunziato \ab.ˈbja an.nun.ˈtsja.to\
che (tu)  abbia annunziato \ab.ˈbja an.nun.ˈtsja.to\
che (lui / lei)  abbia annunziato \ab.ˈbja an.nun.ˈtsja.to\
che (noi)  abbiamo annunziato \ab.bj.ˈa.mo an.nun.ˈtsja.to\
che (voi)  abbiate annunziato \ab.bjˈa.te an.nun.ˈtsja.to\
che (loro)  abbiano annunziato \ab.ˈbj.a.no an.nun.ˈtsja.to\
Imparfait
che (io)   annunziassi \an.nun.ˈtsjas.si\
che (tu)   annunziassi \an.nun.ˈtsjas.si\
che (lui / lei)   annunziasse \an.nun.ˈtsjas.se\
che (noi)   annunziassimo \an.nun.tsjas.ˈsi.mo\
che (voi)   annunziaste \an.nun.ˈtsjas.te\
che (loro)   annunziassero \an.nun.ˈtsjas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi annunziato \a.ˈves.si an.nun.ˈtsja.to\
che (tu)  avessi annunziato \a.ˈves.si an.nun.ˈtsja.to\
che (lui / lei)  avesse annunziato \a.ˈves.sa an.nun.ˈtsja.to\
che (noi)  avessimo annunziato \a.ves.ˈsi.mo an.nun.ˈtsja.to\
che (voi)  aveste annunziato \a.ˈves.te an.nun.ˈtsja.to\
che (loro)  avessero annunziato \a.ˈves.se.ro an.nun.ˈtsja.to\

Impératif
Présent affirmatif
(tu)  annunzia \an.ˈnun.tsja\
(Lei)   annunzi \an.ˈnun.tsi\
(noi)  annunziamo \an.nun.ˈtsja.mo\
(voi)  annunziate \an.nun.ˈtsja.te\
(Loro)  annunzino \an.ˈnun.tsi.no\
Présent négatif
(tu) non   annunziare \ˈnon an.nun.ˈtsja.re\
(Lei) non  annunzi \ˈnon an.ˈnun.tsi\
(noi) non  annunziamo \ˈnon an.nun.ˈtsja.mo\
(voi) non  annunziate \ˈnon an.nun.ˈtsja.re\
(Loro) non  annunzino \ˈnon an.ˈnun.tsi.no\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.