Nicopolitanus
Latin
Étymologie
- De Nicopolis.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Nicopolitanus | Nicopolitană | Nicopolitanum | Nicopolitanī | Nicopolitanae | Nicopolitană |
| Vocatif | Nicopolitane | Nicopolitană | Nicopolitanum | Nicopolitanī | Nicopolitanae | Nicopolitană |
| Accusatif | Nicopolitanum | Nicopolitanăm | Nicopolitanum | Nicopolitanōs | Nicopolitanās | Nicopolitană |
| Génitif | Nicopolitanī | Nicopolitanae | Nicopolitanī | Nicopolitanōrŭm | Nicopolitanārŭm | Nicopolitanōrŭm |
| Datif | Nicopolitanō | Nicopolitanae | Nicopolitanō | Nicopolitanīs | Nicopolitanīs | Nicopolitanīs |
| Ablatif | Nicopolitanō | Nicopolitanā | Nicopolitanō | Nicopolitanīs | Nicopolitanīs | Nicopolitanīs |
Nicopolitanus \Prononciation ?\
- De Nicopolis.
ac civitate libera Nicopolitana.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, IV)- et la cité libre de Nicopolis.
Références
- « Nicopolitanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.