cavillatus
Latin
Étymologie
- Déverbal de cavillor, dérivé de cavillatum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | cavillatus | cavillatūs |
| Vocatif | cavillatus | cavillatūs |
| Accusatif | cavillatum | cavillatūs |
| Génitif | cavillatūs | cavillatuum |
| Datif | cavillatūi ou cavillatū |
cavillatibus |
| Ablatif | cavillatū | cavillatibus |
cavillatus \Prononciation ?\ masculin
- Taquinerie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | cavillatus | cavillată | cavillatum | cavillatī | cavillatae | cavillată |
| Vocatif | cavillate | cavillată | cavillatum | cavillatī | cavillatae | cavillată |
| Accusatif | cavillatum | cavillatăm | cavillatum | cavillatōs | cavillatās | cavillată |
| Génitif | cavillatī | cavillatae | cavillatī | cavillatōrŭm | cavillatārŭm | cavillatōrŭm |
| Datif | cavillatō | cavillatae | cavillatō | cavillatīs | cavillatīs | cavillatīs |
| Ablatif | cavillatō | cavillatā | cavillatō | cavillatīs | cavillatīs | cavillatīs |
cavillatus \Prononciation ?\
Références
- « cavillatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.