conterminus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | conterminus | contermină | conterminum | conterminī | conterminae | contermină |
| Vocatif | contermine | contermină | conterminum | conterminī | conterminae | contermină |
| Accusatif | conterminum | conterminăm | conterminum | conterminōs | conterminās | contermină |
| Génitif | conterminī | conterminae | conterminī | conterminōrŭm | conterminārŭm | conterminōrŭm |
| Datif | conterminō | conterminae | conterminō | conterminīs | conterminīs | conterminīs |
| Ablatif | conterminō | conterminā | conterminō | conterminīs | conterminīs | conterminīs |
conterminus \Prononciation ?\
- Limitrophe, contigu.
- ager conterminus, champ limitrophe.
- ager conterminus, champ limitrophe.
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : conterminous
Références
- « conterminus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « conterminus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.