dogmatizować

Haut-sorabe

Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

dogmatizować \dɔɡ.ma.ti.zo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Dogmatiser.

Conjugaison
Conjugaison du verbe dogmatizować
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne dogmatizuju dogmatizujemoj dogmatizujemy
2e personne dogmatizuješ dogmatizujetej
dogmatizujetaj		 dogmatizujeće
3e personne dogmatizuje dogmatizujetej
dogmatizujetaj		 dogmatizuja
dogmatizuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne dogmatizowach dogmatizowachmoj dogmatizowachmy
2e personne dogmatizowaše dogmatizowaštej dogmatizowašće
3e personne dogmatizowaše dogmatizowaštej dogmatizowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - dogmatizujmoj dogmatizujmy
2e personne dogmatizuj dogmatizujtej
dogmatizujtaj		 dogmatizujće
3e personne dogmatizuj
njech dogmatizuje		 dogmatizujtej
dogmatizujtaj		 dogmatizuju
njech dogmatizuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin dogmatizował dogmatizowałoj dogmatizowali
féminin dogmatizowała dogmatizowałe
neutre dogmatizowało
TRANSGRESSIF Présent I : dogmatizujo
Présent II : dogmatizujcy
Passé : dogmatizowawši
PARTICIPE PRÉSENT dogmatizowacy
PARTICIPE PASSÉ dogmatizowany
SUBSTANTIF VERBAL dogmatizowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF dogmatizowacy dogmatizowace dogmatizowaca dogmatizowacaj dogmatizowacej dogmatizowacy dogmatizowace
GÉNITIF dogmatizowaceho dogmatizowaceje dogmatizowaceju dogmatizowacych
DATIF dogmatizowacemu dogmatizowacej dogmatizowacymaj dogmatizowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. dogmatizowace dogmatizowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL dogmatizowacym dogmatizowacej dogmatizowacymaj dogmatizowacymi
LOCATIF dogmatizowacym dogmatizowacej dogmatizowacymaj dogmatizowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF dogmatizowany dogmatizowane dogmatizowana dogmatizowanaj dogmatizowanej dogmatizowany dogmatizowane
GÉNITIF dogmatizowaneho dogmatizowaneje dogmatizowaneju dogmatizowanych
DATIF dogmatizowanemu dogmatizowanej dogmatizowanymaj dogmatizowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. dogmatizowane dogmatizowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL dogmatizowanym dogmatizowanej dogmatizowanymaj dogmatizowanymi
LOCATIF dogmatizowanym dogmatizowanej dogmatizowanymaj dogmatizowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF dogmatizowanje dogmatizowani dogmatizowanja
GÉNITIF dogmatizowanja dogmatizowanjow dogmatizowanjow
DATIF dogmatizowanju dogmatizowanjomaj dogmatizowanjam
ACCUSATIF dogmatizowanje dogmatizowani dogmatizowanja
INSTRUMENTAL dogmatizowanjom dogmatizowanjomaj dogmatizowanjemi
LOCATIF dogmatizowanju dogmatizowanjomaj dogmatizowanjach
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.