finlernis
Espéranto
Forme de verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | finlernis | finlernas | finlernos |
| Participe actif | finlerninta(j,n) | finlernanta(j,n) | finlernonta(j,n) |
| Participe passif | finlernita(j,n) | finlernata(j,n) | finlernota(j,n) |
| Adverbe actif | finlerninte | finlernante | finlernonte |
| Adverbe passif | finlernite | finlernate | finlernote |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | finlernus | finlernu | finlerni |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
finlernis \fin.ˈler.nis\

Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)

- nouvelle forme = finaprendin \fi.na.ˈpren.din\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.