incelebratus

Latin

Étymologie

Dérivé de celebratus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incelebratus incelebrată incelebratum incelebratī incelebratae incelebrată
Vocatif incelebrate incelebrată incelebratum incelebratī incelebratae incelebrată
Accusatif incelebratum incelebratăm incelebratum incelebratōs incelebratās incelebrată
Génitif incelebratī incelebratae incelebratī incelebratōrŭm incelebratārŭm incelebratōrŭm
Datif incelebratō incelebratae incelebratō incelebratīs incelebratīs incelebratīs
Ablatif incelebratō incelebratā incelebratō incelebratīs incelebratīs incelebratīs

incelebratus \Prononciation ?\

  1. Incélébré.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.