infandus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | infandus | infandă | infandum | infandī | infandae | infandă |
| Vocatif | infande | infandă | infandum | infandī | infandae | infandă |
| Accusatif | infandum | infandăm | infandum | infandōs | infandās | infandă |
| Génitif | infandī | infandae | infandī | infandōrŭm | infandārŭm | infandōrŭm |
| Datif | infandō | infandae | infandō | infandīs | infandīs | infandīs |
| Ablatif | infandō | infandā | infandō | infandīs | infandīs | infandīs |
infandus \Prononciation ?\
- Indicible, inracontable, horrible.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « infandus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.