interjectus

Latin

Étymologie

Déverbal de intericio, dérivé de interjectum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif interjectus interjectūs
Vocatif interjectus interjectūs
Accusatif interjectum interjectūs
Génitif interjectūs interjectuum
Datif interjectūi
ou interjectū
interjectibus
Ablatif interjectū interjectibus

interjectus \Prononciation ?\ masculin

  1. Interposition.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif interjectus interjectă interjectum interjectī interjectae interjectă
Vocatif interjecte interjectă interjectum interjectī interjectae interjectă
Accusatif interjectum interjectăm interjectum interjectōs interjectās interjectă
Génitif interjectī interjectae interjectī interjectōrŭm interjectārŭm interjectōrŭm
Datif interjectō interjectae interjectō interjectīs interjectīs interjectīs
Ablatif interjectō interjectā interjectō interjectīs interjectīs interjectīs

interjectus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de interjicio.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.