italá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de ital (« voile »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | italá | italayá | italatá |
| 2e du sing. | italal | italayal | italatal |
| 3e du sing. | italar | italayar | italatar |
| 1re du plur. | italat | italayat | italatat |
| 2e du plur. | italac | italayac | italatac |
| 3e du plur. | italad | italayad | italatad |
| 4e du plur. | italav | italayav | italatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « italá [itaˈla] »
Références
- « italá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.