kucilodá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de kucilá (« requérir à, avoir recours à »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kucilodá | kucilodayá | kucilodatá |
| 2e du sing. | kucilodal | kucilodayal | kucilodatal |
| 3e du sing. | kucilodar | kucilodayar | kucilodatar |
| 1re du plur. | kucilodat | kucilodayat | kucilodatat |
| 2e du plur. | kucilodac | kucilodayac | kucilodatac |
| 3e du plur. | kucilodad | kucilodayad | kucilodatad |
| 4e du plur. | kucilodav | kucilodayav | kucilodatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kucilodá \kuʃilɔˈda\ ou \kuʃiloˈda\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kucilodá [kuʃilɔˈda] »
Références
- « kucilodá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.