methodicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien μεθοδικός, methodikos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | methodicus | methodică | methodicum | methodicī | methodicae | methodică |
| Vocatif | methodice | methodică | methodicum | methodicī | methodicae | methodică |
| Accusatif | methodicum | methodicăm | methodicum | methodicōs | methodicās | methodică |
| Génitif | methodicī | methodicae | methodicī | methodicōrŭm | methodicārŭm | methodicōrŭm |
| Datif | methodicō | methodicae | methodicō | methodicīs | methodicīs | methodicīs |
| Ablatif | methodicō | methodicā | methodicō | methodicīs | methodicīs | methodicīs |
methodicus \Prononciation ?\
- Méthodique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « methodicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.