vurjá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de vurja (« anse, crique »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | vurjá | vurjayá | vurjatá |
| 2e du sing. | vurjal | vurjayal | vurjatal |
| 3e du sing. | vurjar | vurjayar | vurjatar |
| 1re du plur. | vurjat | vurjayat | vurjatat |
| 2e du plur. | vurjac | vurjayac | vurjatac |
| 3e du plur. | vurjad | vurjayad | vurjatad |
| 4e du plur. | vurjav | vurjayav | vurjatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
vurjá \vurˈʒa\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « vurjá [vurˈʒa] »
Références
- « vurjá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.