αναιμικός
Grec
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αναιμικός | αναιμική | αναιμικό | |||
| génitif | αναιμικού | αναιμικής | αναιμικού | |||
| accusatif | αναιμικό | αναιμική | αναιμικό | |||
| vocatif | αναιμικέ | αναιμική | αναιμικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αναιμικοί | αναιμικές | αναιμικά | |||
| génitif | αναιμικών | αναιμικών | αναιμικών | |||
| accusatif | αναιμικούς | αναιμικές | αναιμικά | |||
| vocatif | αναιμικοί | αναιμικές | αναιμικά | |||
αναιμικός (anemikós) \a.nɛ.mi.ˈkɔs\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.