εὐτελής
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | εὐτελής | εὐτελής | εὐτελές | |||
| vocatif | εὐτελές | εὐτελές | εὐτελές | |||
| accusatif | εὐτελῆ | εὐτελῆ | εὐτελές | |||
| génitif | εὐτελοῦς | εὐτελοῦς | εὐτελοῦς | |||
| datif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
| vocatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
| accusatif | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | εὐτελεῖ | |||
| génitif | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | |||
| datif | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | εὐτελοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
| vocatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
| accusatif | εὐτελεῖς | εὐτελεῖς | εὐτελῆ | |||
| génitif | εὐτελῶν | εὐτελῶν | εὐτελῶν | |||
| datif | εὐτελέσι(ν) | εὐτελέσι(ν) | εὐτελέσι(ν) | |||
εὐτελής, eutelḗs
- Bon marché.
- De vil prix, de peu de valeur.
εὐτελεστέρα ἄσκησις
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Avare (comparer avec cheap, « radin » en anglais).
Dérivés
- εὐτέλεια
- εὐτελίζω
- εὐτελισμός
- εὐτελιστής
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : ευτελής
Prononciation
- *\eu̯.te.lɛ̌ːs\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\eʍ.tɛˈles\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\eɸ.teˈlis\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ef.teˈlis\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ef.teˈlis\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « εὐτελής », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.