κλητικός

Grec

Étymologie
Du grec ancien κλητικός, klêtikós.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif κλητικός κλητική κλητικό
génitif κλητικού κλητικής κλητικού
accusatif κλητικό κλητική κλητικό
vocatif κλητικέ κλητική κλητικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif κλητικοί κλητικές κλητικά
génitif κλητικών κλητικών κλητικών
accusatif κλητικούς κλητικές κλητικά
vocatif κλητικοί κλητικές κλητικά

κλητικός, klitikós \Prononciation ?\

  1. D’appel.
    • Kλητική προσφώνηση.

Dérivés

Références
  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (κλητικός)

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de κλητός, klêtós (« appelé »), avec le suffixe -ικός, -ikós ; plus avant, de καλέω, kaléô (« appeler »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif κλητικός κλητική κλητικόν
vocatif κλητικέ κλητική κλητικόν
accusatif κλητικόν κλητικήν κλητικόν
génitif κλητικοῦ κλητικῆς κλητικοῦ
datif κλητικῷ κλητικῇ κλητικῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif κλητικώ κλητικά κλητικώ
vocatif κλητικώ κλητικά κλητικώ
accusatif κλητικώ κλητικά κλητικώ
génitif κλητικοῖν κλητικαῖν κλητικοῖν
datif κλητικοῖν κλητικαῖν κλητικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif κλητικοί κλητικαί κλητικά
vocatif κλητικοί κλητικαί κλητικά
accusatif κλητικούς κλητικάς κλητικά
génitif κλητικῶν κλητικῶν κλητικῶν
datif κλητικοῖς κλητικαῖς κλητικοῖς

κλητικός, klêtikos *\Prononciation ?\

  1. D’appel.
    • ἡ κλητική πτῶσις, le vocatif.

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.