φιλόξενος

Grec

Étymologie
Du grec ancien φιλόξενος, philoxenos.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif φιλόξενος φιλόξενη φιλόξενο
génitif φιλόξενου φιλόξενης φιλόξενου
accusatif φιλόξενο φιλόξενη φιλόξενο
vocatif φιλόξενε φιλόξενη φιλόξενο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif φιλόξενοι φιλόξενες φιλόξενα
génitif φιλόξενων φιλόξενων φιλόξενων
accusatif φιλόξενους φιλόξενες φιλόξενα
vocatif φιλόξενοι φιλόξενες φιλόξενα

φιλόξενος (filóxenos) \fi.ˈlɔ.ksɛ.nɔs\

  1. Accueillant, hospitalier, xénophile.

Apparentés étymologiques
  • φιλόξενα
  • φιλοξενία
  • φιλοξενούμαι
  • φιλοξενούμενος
  • φιλοξενώ

Antonymes

Grec ancien

Étymologie
Mot composé de φιλέω, philéô (« aimer ») et de ξένος, xénos (« étranger »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif φιλόξενος φιλόξενος φιλόξενον
vocatif φιλόξενε φιλόξενε φιλόξενον
accusatif φιλόξενον φιλόξενον φιλόξενον
génitif φιλοξένου φιλοξένου φιλοξένου
datif φιλοξένῳ φιλοξένῳ φιλοξένῳ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif φιλοξένω φιλοξένω φιλοξένω
vocatif φιλοξένω φιλοξένω φιλοξένω
accusatif φιλοξένω φιλοξένω φιλοξένω
génitif φιλοξένοιν φιλοξένοιν φιλοξένοιν
datif φιλοξένοιν φιλοξένοιν φιλοξένοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif φιλόξενοι φιλόξενοι φιλόξενα
vocatif φιλόξενοι φιλόξενοι φιλόξενα
accusatif φιλοξένους φιλοξένους φιλόξενα
génitif φιλοξένων φιλοξένων φιλοξένων
datif φιλοξένοις φιλοξένοις φιλοξένοις

φιλόξενος, philoxenos *\pʰi.ˈlo.kse.nos\

  1. Qui aime les étrangers, qui pratique l’hospitalité.

Références
  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
  • Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.