ἀκροστιχίς

Grec ancien

Étymologie
De ἄκρος, ákros (« extrême ») et στίχος, stíkhos (« rang »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡ ἀκροστιχίς αἱ ἀκροστιχίδες τὼ ἀκροστιχίδε
Vocatif ἀκροστιχί ἀκροστιχίδες ἀκροστιχίδε
Accusatif τὴν ἀκροστιχίδα τὰς ἀκροστιχίδας τὼ ἀκροστιχίδε
Génitif τῆς ἀκροστιχίδος τῶν ἀκροστιχίδων τοῖν ἀκροστιχίδοιν
Datif τῇ ἀκροστιχίδι ταῖς ἀκροστιχίσι(ν) τοῖν ἀκροστιχίδοιν

ἀκροστιχίς, akrostikhís *\a.kro.sti.ˈkʰis\ féminin

  1. Acrostiche.
    • Ἰησοῦς
      Χριστὸς
      Θεοῦ
      Υἱὸς
      Σωτήρ
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.