ἰσχνός
Grec ancien
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἰσχνός | ἰσχνή | ἰσχνόν | |||
| vocatif | ἰσχνέ | ἰσχνή | ἰσχνόν | |||
| accusatif | ἰσχνόν | ἰσχνήν | ἰσχνόν | |||
| génitif | ἰσχνοῦ | ἰσχνῆς | ἰσχνοῦ | |||
| datif | ἰσχνῷ | ἰσχνῇ | ἰσχνῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
| vocatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
| accusatif | ἰσχνώ | ἰσχνά | ἰσχνώ | |||
| génitif | ἰσχνοῖν | ἰσχναῖν | ἰσχνοῖν | |||
| datif | ἰσχνοῖν | ἰσχναῖν | ἰσχνοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἰσχνοί | ἰσχναί | ἰσχνά | |||
| vocatif | ἰσχνοί | ἰσχναί | ἰσχνά | |||
| accusatif | ἰσχνούς | ἰσχνάς | ἰσχνά | |||
| génitif | ἰσχνῶν | ἰσχνῶν | ἰσχνῶν | |||
| datif | ἰσχνοῖς | ἰσχναῖς | ἰσχνοῖς | |||
ἰσχνός, iskhnós
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : ισχνός
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « ἰσχνός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.