Bullis
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Βυλλίς, Bullís.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Bullis |
| Vocatif | Bullis |
| Accusatif | Bullidem |
| Génitif | Bullidis |
| Datif | Bullidī |
| Ablatif | Bullidĕ |
Bullis \Prononciation ?\ féminin
- (Géographie) Ville d’Illyrie.
Hoc confecto negotio D. Laelium ab Asiatica classe abductum reliquit, qui commeatus Bullide atque Amantia importari in oppidum prohibebat. Ipse Lissum profectus naves onerarias XXX a M. Antonio relictas intra portum aggressus omnes incendit.
— (Jules César, Commentarii de bello civili, III)- Cela fait, il laissa D. Lélius, qu’il avait tiré de la flotte d’Asie, avec ordre d’empêcher que les convois venant de Byllis et d’Amantia n’entrassent dans la ville ; et pour lui, il se rendit à Lissus, attaqua dans le port trente vaisseaux de charge que M. Antoine y avait laissés, et les brûla tous. — (traduction)
Variantes
- Byllis
Gentilés et adjectifs correspondants
Voir aussi
- Byllis sur l’encyclopédie Wikipédia

Références
- « Bullis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Byllis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.