< Conjugaison:italien

Conjugaison:italien/confessare

Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif

confessare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io)   confesso \kon.ˈfɛs.so\
(tu)   confessi \kon.ˈfɛs.si\
(lui / lei)   confessa \kon.ˈfɛs.sa\
(noi)   confessiamo \kon.fɛs.ˈsja.mo\
(voi)   confessate \kon.fɛs.ˈsa.te\
(loro)   confessano \kon.ˈfɛs.sa.no\
Passé composé
(io)  ho confessato \o kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu)  hai confessato \ˈai kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei)  ha confessato \a kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi)  abbiamo confessato \ab.bj.ˈa.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
(voi)  avete confessato \a.ˈve.te kon.fɛs.ˈsa.to\
(loro)  hanno confessato \ˈan.no kon.fɛs.ˈsa.to\
Imparfait
(io)   confessavo \kon.fɛs.ˈsa.vo\
(tu)   confessavi \kon.fɛs.ˈsa.vi\
(lui / lei)   confessava \kon.fɛs.ˈsa.va\
(noi)   confessavamo \kon.fɛs.sa.ˈva.mo\
(voi)   confessavate \kon.fɛs.sa.ˈva.te\
(loro)   confessavano \kon.fɛs.ˈsa.va.no\
Plus-que-parfait
(io)  avevo confessato \a.ˈve.vokon.fɛs.ˈsa.to\
(tu)  avevi confessato \a.ˈve.vi kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei)  aveva confessato \a.ˈve.va kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi)  avevamo confessato \a.ve.ˈva.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
(voi)  avevate confessato \a.ve.ˈva.te kon.fɛs.ˈsa.to\
(loro)  avevano confessato \a.ˈve.va.no kon.fɛs.ˈsa.to\
Passé simple
(io)   confessai \kon.fɛs.ˈsa.i\
(tu)   confessasti \kon.fɛs.ˈsas.ti\
(lui / lei)   confessò \kon.fɛs.ˈso\
(noi)   confessammo \kon.fɛs.ˈsam.mo\
(voi)   confessaste \kon.fɛs.ˈsa.ste\
(loro)   confessarono \kon.fɛs.ˈsa.ro.no\
Passé antérieur
(io)  ebbi confessato \ˈeb.bi kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu)  avesti confessato \a.ˈves.ti kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei)  ebbe confessato \ˈeb.be kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi)  avemmo confessato \a.ˈvem.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
(voi)  aveste confessato \a.ˈves.te kon.fɛs.ˈsa.to\
(loro)  ebbero confessato \ˈeb.be.ro kon.fɛs.ˈsa.to\
Futur simple
(io)   confesserò \kon.fɛs.se.ˈro\
(tu)   confesserai \kon.fɛs.se.ˈra.i\
(lui / lei)   confesserà \kon.fɛs.se.ˈra\
(noi)   confesseremo \kon.fɛs.se.ˈre.mo\
(voi)   confesserete \kon.fɛs.se.ˈre.te\
(loro)   confesseranno \kon.fɛs.ˈse.ran.no\
Futur antérieur
(io)  avrò confessato \a.ˈvro kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu)  avrai confessato \a.ˈvrai kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei)  avrà confessato \a.ˈvra kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi)  avremo confessato \a.ˈvre.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
(voi)  avrete confessato \a.ˈvre.te kon.fɛs.ˈsa.to\
(loro)  avranno confessato \a.vran.no kon.fɛs.ˈsa.to\

Conditionnel

Présent
(io)   confesserei \kon.fɛs.se.ˈre.i\
(tu)   confesseresti \kon.fɛs.se.ˈres.ti\
(lui / lei)   confesserebbe \kon.fɛs.se.ˈreb.be\
(noi)   confesseremmo \kon.fɛs.se.ˈrem.mo\
(voi)   confessereste \kon.fɛs.se.ˈre.ste\
(loro)   confesserebbero \kon.fɛs.se.ˈreb.be.ro\
Passé
(io)  avrei confessato \a.ˈvre.i kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu)  avresti confessato \a.ˈvres.ti kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei)  avrebbe confessato \aˈ.vreb.be kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi)  avremmo confessato \a.ˈvrem.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
(voi)  avreste confessato \a.ˈvres.te kon.fɛs.ˈsa.to\
(loro)  avrebbero confessato \a.ˈvreb.be.ro kon.fɛs.ˈsa.to\

Subjonctif

Présent
che (io)   confessi \kon.ˈfɛs.si\
che (tu)   confessi \kon.ˈfɛs.si\
che (lui / lei)   confessi \kon.ˈfɛs.si\
che (noi)   confessiamo \kon.fɛs.ˈsja.mo\
che (voi)   confessiate \kon.fɛs.ˈsja.te\
che (loro)   confessino \kon.ˈfɛs.si.no\
Passé composé
che (io)  abbia confessato \ab.ˈbja kon.fɛs.ˈsa.to\
che (tu)  abbia confessato \ab.ˈbja kon.fɛs.ˈsa.to\
che (lui / lei)  abbia confessato \ab.ˈbja kon.fɛs.ˈsa.to\
che (noi)  abbiamo confessato \ab.bj.ˈa.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
che (voi)  abbiate confessato \ab.bjˈa.te kon.fɛs.ˈsa.to\
che (loro)  abbiano confessato \ab.ˈbj.a.no kon.fɛs.ˈsa.to\
Imparfait
che (io)   confessassi \kon.fɛs.ˈsas.si\
che (tu)   confessassi \kon.fɛs.ˈsas.si\
che (lui / lei)   confessasse \kon.fɛs.ˈsas.se\
che (noi)   confessassimo \kon.fɛs.sas.ˈsi.mo\
che (voi)   confessaste \kon.fɛs.ˈsa.ste\
che (loro)   confessassero \kon.fɛs.ˈsas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io)  avessi confessato \a.ˈves.si kon.fɛs.ˈsa.to\
che (tu)  avessi confessato \a.ˈves.si kon.fɛs.ˈsa.to\
che (lui / lei)  avesse confessato \a.ˈves.sa kon.fɛs.ˈsa.to\
che (noi)  avessimo confessato \a.ves.ˈsi.mo kon.fɛs.ˈsa.to\
che (voi)  aveste confessato \a.ˈves.te kon.fɛs.ˈsa.to\
che (loro)  avessero confessato \a.ˈves.se.ro kon.fɛs.ˈsa.to\

Impératif

Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif

confessarsi, verbe pronominal régulier du premier groupe.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(io) mi   confesso \mi kon.ˈfɛs.so\
(tu) ti   confessi \ti kon.ˈfɛs.si\
(lui / lei) si   confessa \si kon.ˈfɛs.sa\
(noi) ci   confessiamo \tʃi kon.fɛs.ˈsja.mo\
(voi) vi   confessate \vi kon.fɛs.ˈsa.te\
(loro) si   confessano \si kon.ˈfɛs.sa.no\
Passé composé
(io) mi  sono confessato \miˈso.no kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu) ti  sei confessato \tiˈse.i kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei) si  è confessato \sie kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi) ci  siamo confessati \tʃiˈsja.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
(voi) vi  siete confessati \viˈsje.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
(loro) essi  sono confessati \ˈes.siˈso.no kon.fɛs.ˈsa.ti\
Imparfait
(io) mi   confessavo \mi kon.fɛs.ˈsa.vo\
(tu) ti   confessavi \ti kon.fɛs.ˈsa.vi\
(lui / lei) si   confessava \si kon.fɛs.ˈsa.va\
(noi) ci   confessavamo \tʃi kon.fɛs.sa.ˈva.mo\
(voi) vi   confessavate \vi kon.fɛs.sa.ˈva.te\
(loro) si   confessavano \si kon.fɛs.ˈsa.va.no\
Plus-que-parfait
(io) mi  ero confessato \miˈe.rokon.fɛs.ˈsa.to\
(tu) ti  eri confessato \tiˈe.ri kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei) si  era confessato \siˈe.ra kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi) ci  eravamo confessati \tʃie.ra.ˈva.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
(voi) vi  eravate confessati \vie.ra.ˈva.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
(loro) essi  erano confessati \ˈes.siˈe.ra.no kon.fɛs.ˈsa.ti\
Passé simple
(io) mi   confessai \mi kon.fɛs.ˈsa.i\
(tu) ti   confessasti \ti kon.fɛs.ˈsas.ti\
(lui / lei) si   confessò \si kon.fɛs.ˈso\
(noi) ci   confessammo \tʃi kon.fɛs.ˈsam.mo\
(voi) vi   confessaste \vi kon.fɛs.ˈsas.te\
(loro) si   confessarono \si kon.fɛs.ˈsa.ro.no\
Passé antérieur
(io) mi  fui confessato \miˈfu.i kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu) ti  fosti confessato \tiˈfos.ti kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei) si  fu confessato \siˈfu kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi) ci  fummo confessati \tʃiˈfum.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
(voi) vi  foste confessati \viˈfos.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
(loro) essi  furono confessati \ˈes.siˈfu.ro.no kon.fɛs.ˈsa.ti\
Futur simple
(io) mi   confesserò \mi kon.fɛs.se.ˈro\
(tu) ti   confesserai \ti kon.fɛs.se.ˈra.i\
(lui / lei) si   confesserà \si kon.fɛs.se.ˈra\
(noi) ci   confesseremo \tʃi kon.fɛs.se.ˈre.mo\
(voi) vi   confesserete \vi kon.fɛs.se.ˈre.te\
(loro) si   confesseranno \si kon.fɛs.ˈse.ran.no\
Futur antérieur
(io) mi  sarò confessato \misa.ˈro kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu) ti  sarai confessato \tisa.ˈrai kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei) si  sarà confessato \sisa.ˈra kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi) ci  saremo confessati \tʃisa.ˈre.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
(voi) vi  sarete confessati \visa.ˈre.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
(loro) essi  saranno confessati \ˈes.siˈsa.ran.no kon.fɛs.ˈsa.ti\

Conditionnel

Présent
(io) mi   confesserei \mi kon.fɛs.se.ˈre.i\
(tu) ti   confesseresti \ti kon.fɛs.se.ˈres.ti\
(lui / lei) si   confesserebbe \si kon.fɛs.se.ˈreb.be\
(noi) ci   confesseremmo \tʃi kon.fɛs.se.ˈrem.mo\
(voi) vi   confessereste \vi kon.fɛs.se.ˈres.te\
(loro) si   confesserebbero \si kon.fɛs.se.ˈreb.be.ro\
Passé
(io) mi  sarei confessato \misa.ˈre.i kon.fɛs.ˈsa.to\
(tu) ti  saresti confessato \tisa.ˈres.ti kon.fɛs.ˈsa.to\
(lui / lei) si  sarebbe confessato \sisa.ˈreb.be kon.fɛs.ˈsa.to\
(noi) ci  saremmo confessati \tʃisa.ˈrem.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
(voi) vi  sareste confessati \visa.ˈres.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
(loro) essi  sarebbero confessati \ˈes.sisa.ˈreb.be.ro kon.fɛs.ˈsa.ti\

Subjonctif

Présent
che (io) mi   confessi \mi kon.ˈfɛs.si\
che (tu) ti   confessi \ti kon.ˈfɛs.si\
che (lui / lei) si   confessi \si kon.ˈfɛs.si\
che (noi) ci   confessiamo \tʃi kon.fɛs.ˈsja.mo\
che (voi) vi   confessiate \vi kon.fɛs.ˈsja.te\
che (loro) si   confessino \si kon.ˈfɛs.si.no\
Passé composé
che (io) mi  sia confessato \miˈsi.a kon.fɛs.ˈsa.to\
che (tu) ti  sia confessato \tiˈsi.a kon.fɛs.ˈsa.to\
che (lui / lei) si  sia confessato \siˈsi.a kon.fɛs.ˈsa.to\
che (noi) ci  siamo confessati \tʃiˈsja.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
che (voi) vi  siate confessati \viˈsja.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
che (loro) essi  siano confessati \ˈes.siˈsi.a.no kon.fɛs.ˈsa.ti\
Imparfait
che (io) mi   confessassi \mi kon.fɛs.ˈsas.si\
che (tu) ti   confessassi \ti kon.fɛs.ˈsas.si\
che (lui / lei) si   confessasse \si kon.fɛs.ˈsas.se\
che (noi) ci   confessassimo \tʃi kon.fɛs.sas.ˈsi.mo\
che (voi) vi   confessaste \vi kon.fɛs.ˈsas.te\
che (loro) si   confessassero \si kon.fɛs.ˈsas.se.ro\
Plus-que-parfait
che (io) mi  fossi confessato \miˈfos.si kon.fɛs.ˈsa.to\
che (tu) ti  fossi confessato \tiˈfos.si kon.fɛs.ˈsa.to\
che (lui / lei) si  fosse confessato \siˈfos.se kon.fɛs.ˈsa.to\
che (noi) ci  fossimo confessati \tʃiˈfos.si.mo kon.fɛs.ˈsa.ti\
che (voi) vi  foste confessati \viˈfos.te kon.fɛs.ˈsa.ti\
che (loro) essi  fossero confessati \ˈes.siˈfos.se.ro kon.fɛs.ˈsa.ti\

Impératif

Présent affirmatif
(tu)  confessati \kon.ˈfɛs.sa.ti\
(Lei) si  confessi \sikon.ˈfɛs.si\
(noi)  confessiamoci \kon.fɛs.ˈsja.mo.t͡ʃi\
(voi)  confessatevi \kon.fɛs.ˈsa.te.vi\
(Loro) si  confessino \sikon.ˈfɛs.si.no\
Présent négatif
(tu) non   confessarti \ˈnon kon.fɛs.ˈsar.ti\
(Lei) non si  confessi \ˈnon sikon.ˈfɛs.si\
(noi) non  confessiamoci \ˈnon kon.fɛs.ˈsja.mo.t͡ʃi\
(voi) non  confessatevi \ˈnon kon.fɛs.ˈsa.te.vi\
(Loro) non si  confessino \ˈnon sikon.ˈfɛs.si.no\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.