větrací
Tchèque
Étymologie
- De větrat (« ventiler, aérer »).
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | větrací | |||
| vocatif | větrací | ||||
| accusatif | větracího | větrací | |||
| génitif | větracího | větrací | větracího | ||
| locatif | větracím | větrací | větracím | ||
| datif | větracímu | větrací | větracímu | ||
| instrumental | větracím | větrací | větracím | ||
| pluriel | nominatif | větrací | |||
| vocatif | větrací | ||||
| accusatif | větrací | ||||
| génitif | větracích | ||||
| locatif | větracích | ||||
| datif | větracím | ||||
| instrumental | větracími | ||||
větrací \ˈvjɛtrat͡siː\
Synonymes
- ventilační
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.